Czy można wyprodukować duże ilości wysokiej jakości warzyw na stacji kosmicznej, około 320 kilometrów nad Ziemią? Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzech uczniów klasy maturalnej o profilu rolniczym ze szkoły im. Edith Stein w niemieckim Ravensburgu prowadzi projekt badawczy sprawdzający możliwość uprawy roślin w warunkach kosmicznej mikrograwitacji. Zaplanowany przez nich eksperyment ma zostać wysłany na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) przed końcem 2015 r. Naukowym i finansowym sponsorem programu jest firma BASF.
W warunkach normalnej grawitacji, na Ziemi, do rozmnażania roślin można wykorzystywać sadzonki cięte. Tego rodzaju sadzonki mogą kontynuować wzrost wytwarzając korzenie i liście. Korzenie rosną w stronę środka Ziemi, zgodnie z kierunkiem siły grawitacji. Pędy natomiast zwracają się w kierunku źródła światła - Słońca. Jeżeli udałoby się wykorzystać sadzonki cięte do rozmnażania roślin w warunkach mikrograwitacji, byłby to ogromny krok naprzód w zapewnieniu odpowiedniego zaopatrzenia podczas długotrwałych lotów kosmicznych - na przykład na Marsa. Żywność byłaby produkowana na kosmicznej farmie. Eksperymenty przeprowadzane w mikrograwitacji koncentrowały się do tej...
Read more
Category Archives: Bez kategorii
Zielone technologie w pozyskiwaniu nanomateriałów – zastosowanie białego winogrona (Vitis vinifera) w procesach otrzymywania srebra nanocząstkowego
Zielone technologie w pozyskiwaniu nanomateriałów – zastosowanie białego winogrona (Vitis vinifera) w procesach otrzymywania srebra nanocząstkowego DZIWOŃ K, PULIT-PROCIAK J., BANACH M
Proszę cytować jako: CHEMIK 2015, 69, 33–38 Badano proces otrzymywania wodnych suspensji nanosrebra z zastosowaniem metody redukcji chemicznej, przy użyciu wodnego ekstraktu z białych winogron, który jest naturalnym źródłem substancji redukujących jony srebra i stabilizujących powstające nanocząstki. Ekstrakty, różniące się parametrami procesów ich otrzymywania, zostały poddane analizom w celu wyboru potencjalnie najkorzystniejszego do procesów otrzymania nanosrebra. Uzyskane produkty zanalizowano za pomocą technik spektrofotometrycznych, techniki rozpraszania światła (DLS) oraz skaningowej mikroskopii elektronowej. Słowa kluczowe: nanosrebro, ekstrakcja, białe winogrona, redukcja chemiczna Czytaj więcej w pliku PDF
... Superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza modyfikowane chitozanem: projektowanie, wytwarzanie, opis i działanie przeciwbakteryjne
Superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza modyfikowane chitozanem: projektowanie, wytwarzanie, opis i działanie przeciwbakteryjne SHRIFIAN-ESFAHNI A., SALEHI M. T., NASRESFAHNI M., EKRAMIAN E.
Proszę cytować jako: CCHEMIK 2015, 69, 19–32 Celem badania było opracowanie układu o działaniu przeciwbakteryjnym. Aby go zrealizować przygotowano metodą współstrącania biokompatybilny nanokompozyt: superparamegnetyczne nanocząstki tlenku żelaza – chitozan. Właściwości morfologiczne i magnetyczne nanokompozytu badano różnymi metodami. W temperaturze pokojowej próbki wykazują właściwości superparamagnetyczne o nasyceniu magnetycznym cząstek opłaszczonych wynoszącym 65 emu/g. W celu sprawdzenia skuteczności hamowania rozwoju ludzkich patogenów uzyskany nanokompozyt poddano testowi antybakteryjnemu. Zsyntezowane koloidy i cienkie warstwy wykazują, w porównaniu do superparamagnetycznych nanocząstek tlenku żelaza, znacznie silniejsze działanie przeciwbakteryjne w stosunku do bakterii Gramujemnych Pseudomonas aeruginosa i Escherichia coli. Stężenie Fe3O4, przy którym następuje całkowite zahamowanie rozwoju bakterii wyniosło tylko 40 μg.ml-1 dla Pseudomonas aeruginosa i 45 μg.ml-1 dla Escherichia coli. Biokompatybilny nanokompozyt superparamegnetyczne nanocząstki tlenku żelaza – chitozan może być przydatny do zastosowań przeciwbakteryjnych i urządzeń medycznych. Słowa kluczowe: superparamagnetyczny tlenek żelaza, chitozan, biokompatybilny nanokompozyt, działanie przeciwbakteryjne Czytaj...Budowa, właściwości i zastosowania elektrod nano- i mikrostrukturalnych
Budowa, właściwości i zastosowania elektrod nano- i mikrostrukturalnych KRZYCZMONIK P., SOCHA E.
Proszę cytować jako: CHEMIK 2015, 69, 11–18 Artykuł stanowi przegląd zagadnień dotyczących elektrod nono- i mikrostrukturalnych. Przedstawiono problem definiowania nano– i mikroelektrod. Opisano związek rozmiaru elektrody z rodzajem dyfuzji stosowanym do opisu prądu procesu elektrodowego. Omówiono wybrane grupy materiałów wykorzystywane do tworzenia mikroelektrod, oraz przedstawiono wybrane techniki, w których są one stosowane. Omawiano także główne zastosowania nano- i mikroelektrod. Słowa kluczowe: elektrody mikrostrukturalne, nanostruktury, elektrody modyfikowane Czytaj więcej w pliku PDF... Właściwości mechaniczne i termiczne nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT
Właściwości mechaniczne i termiczne nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT LIU G.
Proszę cytować jako: CHEMIK 2015, 69, 3-10 Sieci poli(kwasu metakrylowego-metakrylanu metylu) (P(MAA-co-MMA) zostały otrzymane na drodze kopolimeryzacji wolnorodnikowej w obecności liniowego poli(N-winylo-2-pirolidonu) (PVP) i wielościennych nanorurek węglowych (MWNT) tj. nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT. Sprawdzono wpływ MWNT na właściwości mechaniczne i termiczne nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT. Stwierdzono, że MWNT może zapewnić znaczną poprawę właściwości mechanicznych nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT. Analiza termiczna wykazała, że widoczna poprawa stabilności termicznej dla nanokompozytów P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT występuje wraz ze zwiększającą się zawartością MWNT. Słowa kluczowe: P(MAA-co-MMA)/PVP/MWNT, nanokompozyty, właściwości mechaniczne, analiza termiczna Czytaj więcej w pliku PDF... Jaromír ŠŇUPÁREK
Prof. Jaromír Šňupárek, profesor w Instytucie Chemii i Technologii Związków Wielkocząsteczkowych Uniwersytetu Pardubice. Autor ponad 80 artykułów naukowych w czasopismach międzynarodowych cytowanych ponad 550 razy, autor monografii na temat dyspersji wodnych polimerów (1979, w języku czeskim), współautor monografii na temat polimerów (2000, w języku czeskim), autor wielu patentów, w większości wdrożonych w przemyśle (chemicznym, włókienniczym, farb i innych). Członek kilku rad naukowych uniwersytetów oraz American Chemical Society, Czeskiego Towarzystwa Chemicznego, CCS Group for Paints, Pigments and Resins, zarządu FATIPEC, Europejskiego Komitetu Naukowego FATIPEC, International Polymer Colloids Group, komitetu redakcyjnego czasopisma Progress in Organic Coatings (Elsevier), komitetu doradczego czasopisma Surface Coatings International (JOCCA), komitetu redakcyjnego czasopisma Plastics and Rubber (Czechy), komitetu recenzyjnego czasopisma Journal of Coatings Technology and Research (Springer, Nowy Jork). Jego zainteresowania naukowe dotyczą polimeryzacji/kopolimeryzacji emulsyjnej, właściwości i zastosowań koloidów polimerowych.
e-mail: Jaromir.Snuparek@upce.cz...
Read more
Paweł PLUCIŃSKI
Prof. Paweł Plucinski, ekspert z dziedziny inżynierii chemicznej, nanocząstek i biotechnologii. Jego głównym obszarem zainteresowań są badania nad kinetyką reakcji w układach heterogenicznych, w tym kataliza i techniki separacji, wykorzystanie mikrostruktur (miceli, mikroemulsji) do katalizy i separacji, procesy katalityczne z zastosowaniem reaktorów wielokanałowych. Prowadzi zajęcia z takich przedmiotów jak Inżynieria Chemiczna, Dynamika, Modelowanie i Kontrola Procesowa, Zaawansowana Inżynieria Chemiczna, Inżynieria Mikroprocesowa. Jest autorem ponad 40. publikacji naukowych.
e-mail: p.plucinski@bath.ac.uk...
Read more
Lidia MORAWSKA
Prof. Lidia Morawska, dyrektor International Laboratory for Air Quality and Health (ILAQH) i znany w świecie specjalista w dziedzinie jakości powietrza i jej wplywu na zdrowie. Profesor, Science and Engineering Faculty, Queensland University of Technology, Brisbane, Australia, członek, Clean Air Society of Australia and New Zealand, International Society of Indoor Air Quality and Climate oraz American Association for Aerosol Research, konsultant Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Jest współautorem ponad 350 publikacji naukowych.
e-mail: l.morawska@qut.edu.au...
Read more
Jerzy MAJCHRZAK
Mgr inż. Jerzy Majchrzak ukończył z wyróżnieniem studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach na wydziale chemicznym, specjalność inżynieria chemiczna (1973); ponadto studia podyplomowe z zakresu transferu technologii na Politechnice Warszawskiej. Przez 25 lat pracował w Instytucie Ciężkiej Syntezy Chemicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu. W latach 1998-2001 był prezydentem miasta Kędzierzyna-Koźla. W latach 2002-2005 był prezesem zarządu ZAK SA w Kędzierzynie-Koźlu. W latach 2006-2012 był dyrektorem w Polskiej Izbie Przemysłu Chemicznego. Obecnie jest dyrektorem Departamentu Innowacji i Przemysłu Ministerstwa Gospodarki.
e-mail: jerzy.majchrzak@pipc.org.pl...
Read more
Bogdan MARCINIEC
Prof. dr hab. Bogdan Marciniec jest dyrektorem Centrum Zaawansowanych Technologii i profesorem na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Jest członkiem rzeczywistym PAN i The European Academy of Arts, Sciences and Humanities, doktorem honoris causa Politechniki Łódzkiej. Był dziekanem Wydziału Chemii UAM (1985-1988), rektorem UAM (1988-1990). Założyciel i dyrektor pierwszego w Polsce Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego (1995). Uhonorowany: m.in. Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk technicznych ("Polski Nobel") (2009), Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcie naukowe (2001); Perłą Honorowa w dziedzinie nauki w rankingu "Perły Polskiej Gospodarki" (2009) i Medalem J. Śniadeckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2003). W czerwcu 2014 roku Profesor Marciniec zajął 3 miejsce w Plebiscycie „Nauka to wolność” zorganizowanym przez Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Dyscyplina naukowa - chemia i kataliza metaloorganiczna, chemia i technologia związków krzemoorganicznych. Autor i współautor ponad 380 publikacji i rozdziałów w książkach, redaktor i współautor 15 książek (w tym 9 w j. angielskim), ponad 170 patentów i 17...
Read more