Zygmunt MATYS, Dorota POWAŁA, Andrzej ORZECHOWSKI* – Instytut Przemysłu Organicznego, Warszawa
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 3, 158–160

Stosowana aktualnie na skalę przemysłową metoda produkcji trotylu (TNT) składa się z dwóch etapów. Pierwszy etap polega na nitrowaniu toluenu do trinitrotoluenu za pomocą mieszaniny kwasu azotowego i kwasu siarkowego. Surowy produkt, oprócz głównego składnika – izomeru 2,4,6-TNT, zawiera jeszcze: niesymetryczne izomery TNT – 4–4,5%; tetranitrometan – 0,1–0,5%; produkty utlenienia – 0,05–0,1%; dinitrotoluen – 0,05–0,5%. Na Rysunku 1 przedstawiono strukturę wszystkich izomerów trinitrotoluenu.

Zarówno w polskich jak i światowych dokumentach normatywnych podstawowym kryterium jakościowym oceny trotylu jest jego temperatura krzepnięcia, będąca funkcją zawartości zanieczyszczeń. Wymagane jest, aby temperatura ta była nie mniejsza niż 80,2oC. Temperatura krzepnięcia surowego trotylu otrzymanego poprzez nitrowanie toluenu wynosi 77–78oC. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu czystości produktu, surowy TNT poddaje się drugiemu etapowi – oczyszczaniu, podczas którego z surowego produktu usuwane są wymienione zanieczyszczenia.

Czytaj więcej w pliku PDF