Grzegorz KUROWSKI*, Otmar VOGT, Jan OGONOWSKI – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Politechnika Krakowska, Kraków
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 2, 99–104

Eliminacja powstawania produktów ubocznych jest ważnym aspektem wielu współczesnych technologii. Jednak nie w każdym przypadku możliwe jest całkowite wyeliminowanie powstających substancji, które nie mają bezpośredniego zastosowania w syntezie głównego produktu danego procesu. Istotne jest wówczas znalezienie innego procesu, w którym powstający produkt uboczny pełniłby rolę surowca lub składnika produktu końcowego. Takim procesem jest technologia Cyklopol, której produkty uboczne zastosowano do otrzymania składników preparatu do usuwania powłok lakierniczych.

Są również procesy i technologie, w których niemożliwe jest wyeliminowanie powstających odpadów. Należy do nich proces usuwania powłok lakierniczych, w którym końcowym produktem jest odpad, stanowiący mieszaninę składników usuwanej powłoki oraz czynnika użytego do jej usunięcia.

We współcześnie produkowanych preparatach do usuwania powłok lakierniczych, opartych na rozpuszczalnikach organicznych, rolę substancji aktywnej odgrywają takie związki, jak: alkohol benzylowy [1], węglany alkilenowe [2], estry kwasów karboksylowych [3÷5], cykliczne etery [6] i wiele innych [7]. Do preparatów dodawane są ponadto takie substancje pomocnicze, jak: rozpuszczalniki pomocnicze (alkohole małocząsteczkowe, ketony, etery), aktywatory, substancje opóźniające parowanie, substancje zagęszczające czy substancje powierzchniowo czynne; większość z tych związków są to indywidua specjalnie do tego celu otrzymywane. Z punktu widzenia ochrony środowiska, korzystne jest zatem zastosowanie do produkcji preparatów do usuwania powłok lakierniczych produktów ubocznych powstałych w pojedynczej technologii lub w technologiach realizowanych w jednym zakładzie produkcyjnym. Przykładem takiej technologii może być proces Cyklopol realizowany w Grupie Azoty S.A. w Tarnowie.

Czytaj więcej w pliku PDF