Joanna CZARNOCKA*, Małgorzata ODZIEMKOWSKA – Przemysłowy Instytut Motoryzacji, Warszawa
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 8, 419–425

Emisja z samochodów jest istotnym źródłem zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego, przyczyniającym się do rozwoju chorób układu oddechowego, nowotworów i zmian genetycznych. Międzynarodowe przepisy wyróżniają substancje szkodliwe dla środowiska, takie jak: tlenek węgla CO, niespalone węglowodory HC, tlenki azotu NOx, cząstki stałe PM. Europejskie standardy emisji wymienionych związków są regulowane dla większości pojazdów, zależne od typu pojazdu i ujęte w wymaganiach określanych nazwą Euro 5, Euro 6 [1]. Emisja innych substancji szkodliwych dla środowiska jest ograniczana poprzez sukcesywne wprowadzanie zaostrzonych wymagań jakościowych, ograniczających w paliwach silnikowych zawartość siarki, benzenu czy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA).

Wśród paliw stosowanych w transporcie, to właśnie olej napędowy w dużej mierze przyczynia się do emisji cząstek stałych, wraz z którymi do środowiska wprowadzane są m.in. policykliczne węglowodory aromatyczne. WWA, to grupa ponad 100 związków chemicznych, z czego ok. 16 związków wskazywanych jest przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska (US EPA) oraz Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC) jako substancje o udowodnionym lub potencjalnym działaniu rakotwórczym i mutagennym.

Czytaj więcej w pliku PDF