Małgorzata MOŚCIPAN*, Magdalena ZARĘBSKA, Renata KULESZA – Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia”, Kędzierzyn-Koźle
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 3, 135–143

Informacje na temat najwcześniejszych wyrobów włókienniczych sięgają okresu neolitu (ok. 5000 r. p.n.e.), a ich przykłady, głównie w postaci reliktów ludu starożytnego, odnaleziono w Afryce i Peru. Forma ówczesnych tkanin znacznie odbiegała od współczesnej. Początkowo splatano ze sobą trawy, pasy zwierzęcych skór, pnączy czy gałęzi, tworząc plecionki o niewielkich wymiarach. Pierwsze dowody na istnienie cienkich lnianych, bawełnianych, wełnianych i jedwabnych tkanin znaleziono w Egipcie w okresie Starego Państwa (ok. XXVIIXXII w. p.n.e.), głównie w postaci malowideł i wzmianek o produkcji i wykorzystaniu lnu przez starożytnych Egipcjan [1].

Czytaj więcej w pliku PDF