Łukasz GOŚCINIAK* – Instytut Chemii, Politechnika Warszawska, Płock
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 4, 209–218

Procesy termicznej konwersji biomasy mające na celu pozyskiwanie energii i surowców do syntez chemicznych, pozostają popularnym tematem badań na całym świecie. Jawią się bowiem jako odnawialne i ekologiczne źródło surowców dla potrzeb chemii i energetyki, co niewątpliwie przyczynia się do niesłabnącego zainteresowania technologiami m.in. zgazowania biomasy [1].

Zgazowanie prowadzone jest w celu uzyskania gazu, w skład którego wchodzą głównie CO, CO2, H2, N2, H2O i CH4. Proces ten jest zespołem przemian zachodzących w warunkach podwyższonej temperatury w obecności czynnika zgazowującego (np. tlenu, powietrza, pary wodnej czy dwutlenku węgla), w wyniku których z paliw stałych otrzymuje się gaz. W trakcie zgazowania zachodzą zarówno reakcje endo- jak i egzotermiczne, a uproszczony jego przebieg przedstawia się następująco [2÷4]:

Czytaj więcej w pliku PDF