Martyna RZELEWSKA*, Małgorzata JANISZEWSKA, Magdalena REGEL-ROSOCKA – Instytut Technologii i Inżynierii Chemicznej, Politechnika Poznańska, Poznań
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 515–520

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie ekstrakcją reaktywną jonów platynowców (PGM – Platinum Group Metals) i metali szlachetnych ze źródeł wtórnych (np. zużyte katalizatory) z wodnych roztworów chlorkowych za pomocą faz organicznych zawierających różne ekstrahenty [1, 2]. Ceny platynowców na światowym rynku utrzymują się wciąż na wysokim poziomie, ze względu na wysoki popyt, energochłonny i kosztowny proces ich wydobycia oraz ubożejące zasoby naturalne [3].

Platynowce charakteryzują się wyjątkowymi właściwościami fizycznymi i chemicznymi, takimi jak: wysoka temperatura topnienia i wrzenia, duża odporność chemiczna oraz dobre właściwości katalityczne. Z tego względu mają szerokie zastosowanie w przemyśle chemicznym (Pt, Pd, Ir, Ru), samochodowym (Pt, Pd, Ru, Rh), elektrycznym i elektronicznym (Pt, Rh, Ru, Ir) oraz medycynie (Pt, Ru) i dentystyce (Pd, Pt, Ru). W tych obszarach zastosowań platynowców powstaje równocześnie bardzo dużo odpadów, zawierających PGM, które należy poddać recyklingowi [3].

Czytaj więcej w pliku PDF