Joanna FOKSOWICZ-FLACZYK*, Judyta WALENTOWSKA, Weronika GIEPARDA, Rafał WÓJCIK – Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich, Poznań
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 527–532

Szerokie możliwości aplikacyjne nanowłókien w wielu dziedzinach gospodarki, zarówno w obszarze materiałów biomedycznych, opakowaniowych, filtrach, tekstyliach jak i materiałach kompozytowych, wymuszają intensyfikację badań nad ich modyfikacją oraz uzyskaniem nowych właściwości. Nanowłókna mają zasadniczo inne właściwości niż włókna standardowe, przede wszystkim z uwagi na stosunek powierzchni do masy, co daje dużą powierzchnię właściwą i zapewnia doskonałe właściwości mechaniczne [1]. Inna też jest reakcja komórek biologicznych na kontakt z elementami struktury o rozmiarach nanometrycznych, a także na zwilżalność nanowłókien przez różne ciecze.

Obecny rynek i współczesne technologie poszukują nanomateriałów charakteryzujących się dobrą wytrzymałością, niską masą, niskimi kosztami wytworzenia oraz biodegradowalnością.

Czytaj więcej w pliku PDF