Ewa KUŻDŻAŁ*, Barbara CICHY, Szymon DULIK – Instytut Nowych Syntez Chemicznych Oddział Chemii Nieorganicznej „IChN” w Gliwicach, Gliwice
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 4, 185–192

Organiczne polimery syntetyczne stanowią podstawę wielu współczesnych materiałów zastępujących materiały tradycyjne. Coraz większy udział na rynku materiałów polimerowych zajmują modyfikacje istniejących polimerów. Jednym z najczęściej stosowanych sposobów modyfikacji polimerów jest ich napełnienie. Środki pomocnicze, zwane napełniaczami, są wprowadzane do tworzyw sztucznych w celu polepszenia właściwości mechanicznych i cieplnych oraz obniżenia ceny gotowego wyrobu. Nie należy oczekiwać, że uzyska się poprawę wszystkich właściwości poprzez napełnienie. Zazwyczaj korzystnym zmiaom jednej właściwości towarzyszy pogorszenie innych.

Wpływ aktywnych napełniaczy na właściwości mechaniczne, dielektryczne i termiczne materiałów polimerowych jest znaczący. Przydatność napełniaczy używanych do wytwarzania kompozytów polimerowych wynika nie tylko z ich składu chemicznego, ale też z właściwości fizycznych, takich jak: gęstość właściwa, wielkość ziarna, jego kształt i powierzchnia oraz porowatość [1÷3]. Struktura morfologiczna napełniaczy obecnych w matrycy polimerowej wpływa przede wszystkim na właściwości reologiczne kompozycji polimerowej oraz na właściwości mechaniczne tworzywa [4, 5]. Wśród aktywnych napełniaczy duże znaczenie mają antypireny.

Czytaj więcej w pliku PDF