Właściwości antyoksydacyjne cieczy jonowych na bazie witaminy C

Kamil CZERNIAK* – Wydział Technologii Chemicznej, Politechnika Poznańska, Poznań
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 521–526

Niesłabnące i trwające od kilku dekad zainteresowanie cieczami jonowymi wynika z ich ogromnego potencjału aplikacyjnego [1]. Termin ciecze jonowe (ILs) odnosi się do związków składających się z jonów oraz o temperaturze topnienia poniżej 100°C [2]. ILs składają się zwykle z kationu organicznego oraz anionów, zarówno organicznych, jak i nieorganicznych [3÷7]. Ponadto ILs opisywane są jako związki projektowalne, ponieważ ich parametry fizykochemiczne mogą być kontrolowane przez dobór zarówno kationu, jak i anionu [8]. Głównie ze względu na swoje wyjątkowe właściwości ILs stosowane są jako przyjazne środowisku zamienniki konwencjonalnych, lotnych rozpuszczalników w syntezie organicznej [9]. Rodniki, to niestabilne cząsteczki posiadające niesparowany elektron na zewnętrznej orbicie. Najczęściej zalicza się do nich reaktywne formy tlenu, takie jak: rodniki ponadtlenkowe, hydroksylowe, peroksylowe, alkoksylowe oraz różne tlenki azotu [10]. Związki te pełnią podwójną rolę w systemach biologicznych, ponieważ mogą wykazywać zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na organizm. Ich działanie w komórkach obejmuje obronę przed czynnikami zakaźnymi oraz mogą pełnić funkcję układów sygnalizacyjnych [11]. Jednakże istnieje wiele dowodów, że rodniki powodują uszkodzenia biocząsteczek w wyniku utleniania, co wpływa na starzenie się oraz różne choroby organizmu, przede wszystkim choroby sercowo-naczyniowe, zaburzenia neurodegeneracyjne i raka [12, 13]. Antyoksydanty, to substancje, które znacznie zmniejszają negatywne odziaływania rodników na funkcjonowanie ludzkiego ciała. Zalicza się do nich również związki będące chelatorami metali, inhibitorami enzymów utleniających oraz kofaktory enzymów antyoksydacyjnych [14]. Naturalne antyoksydanty występujące w owocach i warzywach dzielą się na trzy grupy: witaminy, fenole oraz karotenoidy [15]. Witamina C (kwas L-askorbinowy) jest rozpuszczalnym w wodzie antyoksydantem w postaci sześciowęglowego laktonu, powstającym z glukozy w wątrobie większości ssaków za wyjątkiem człowieka, małp oraz świnek morskich [16]. Bierze udział w tworzeniu hormonów steroidowych, syntezie kolagenu oraz wpływa na przepuszczalność naczyń. W medycynie znalazła zastosowanie do regulacji procesów koagulacji krwi, neogenezy komórek oraz absorpcji żelaza [17]. Witamina C jest szeroko stosowana jako naturalny antyoksydant, jednakże jej nadmiar może powodować biegunkę, podrażnienie żołądka oraz kamienie nerkowe [18].

Czytaj więcej w pliku PDF
pdf-icon