Monika STASIEWICZ*, Anna TURGUŁA – Instytut Technologii i Inżynierii Chemicznej, Politechnika Poznańska, Poznań
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 564–569
Jednym z głównych problemów przemysłu rolnego jest występowanie roślin niepożądanych w uprawach, co skutkuje zmniejszeniem ilości zbieranych plonów. Chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o dostęp do światła, wody i soli mineralnych, powodując tym samym zwiększenie kosztów produkcji rolnej przy jednoczesnym zmniejszeniu wydajności zbiorów. W celu uzyskania jak największej zdolności produkcyjnej przypadającej na jednostkę areału rolnego, stosuje się środki ochrony roślin, z których ponad 90% stanowią preparaty chemiczne. Z wielu występujących na rynku substancji o działaniu chwastobójczym, na szczególną uwagę zasługują związki należące do grupy fenoksyherbicydów, wśród których wyróżnić można kwasy: 4-chloro- 2-metylofenoksyoctowy (MCPA), 2,4-dichlorofenoksyoctowy (2,4-D), 2-(4-chloro-2-metylofenoksy)propionowy (MCPP) oraz 4-(4-chloro- 2-metylofenoksy)masłowy (MCPB) [1].