Patrycja OKUNIEWSKA, Urszula DOMAŃSKA-ŻELAZNA, Aneta POBUDKOWSKA – Zakład Chemii Fizycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Warszawska, Warszawa; Jolanta MIERZEJEWSKA – Zakład Technologii i Biotechnologii Środków Leczniczych, Instytut Biotechnologii, Wydział Chemiczny, Politechnika Warszawska, Warszawa
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 491–496

PEA jest cennym aromatem o delikatnym różanym zapachu stosowanym w przemyśle spożywczym, perfumeryjnym i chemii gospodarczej, jak również konserwantem (leki) i środkiem dezynfekującym (np. truskawki). Duże zapotrzebowanie na PEA powoduje, iż poszukiwane są wciąż nowe metody produkcji. Alternatywą dla syntetycznego PEA jest pozyskiwanie tego aromatu z płatków róży. Koszty takiej produkcji są jednak bardzo wysokie – cena olejku różanego (ok. 66–79% PEA [1]) ok. 4 600 euro/kg [2]. W tej pracy wykorzystano drożdże do syntezy PEA. Produkt takiej syntezy, w myśl prawa, traktowany jest jako naturalny [3] i jedynym problemem są tu niskie końcowe stężenia produktu. Problem ten można rozwiązać przez ekstrakcję produktu in situ [4]. Możliwe są następujące sposoby ekstrakcji in situ PEA: adsorpcja [5÷8], mikrokapsułki [9, 10], ekstrakcja na membranie [11], ekstrakcja ciecz-ciecz z wykorzystaniem kwasu oleinowego [12, 13] lub ILs [4, 9, 14÷17]. Techniki te pozwalają zwiększyć produkcję PEA do ok. 6 g/L w przypadku hodowli prowadzonej w kolbkach i od 12 g/L do 26 g/L dla hodowli w reaktorach z dozowaniem substratów [18]. W pracy wykorzystano ekstrakcję ciecz-ciecz za pomocą cieczy jonowych, ze względu na możliwość dobrania cieczy jonowej do potrzeb badań oraz prostotę tego rozwiązania, jak również możliwość powtórnego wykorzystania cieczy jonowej po reekstracji PEA. Celem pracy było znalezienie najlepszej cieczy jonowej do ekstrakcji PEA in situ.

Czytaj więcej w pliku PDF