Damian KACZMAREK*, Rafał Giszter – Politechnika Poznańska, Poznań; Katarzyna Marcinkowska – Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy, Poznań
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 541–548
Struktura związków jest jedną z głównych cech klasyfikujących ciecze jonowe (ILs). Wyróżnia się ciecze, w których kation posiada ładunek na atomach azotu, fosforu, tlenu czy siarki. Do tej grupy należą m.in. amoniowe i fosfoniowe ciecze jonowe. Kation może w swej budowie posiadać jeden lub więcej atomów czwartorzędowych [1]. W przypadku, kiedy w kationie znajdują się dwa ładunki na atomach azotu, mówimy o bisamoniowych cieczach, natomiast ciecze z trzema atomami nazywane są trojaczkami [2].
Bisamoniowe ciecze jonowe o właściwościach powierzchniowych, posiadające w swojej strukturze długi łańcuch alkilowy, stanowią nową klasę związków tzw. gemini [3, 4]. Ich cechą charakterystyczną jest występowanie dwóch połączonych ze sobą atomów azotu posiadających ładunki dodatnie oraz występowanie osi symetrii w strukturze cząsteczki [5÷7]. Budowa bliźniacza sprawia, że ciecze te charakteryzują się niskim stężeniem micelizacji [3, 4]. Zaliczane są również, ze względu na swoje właściwości, do amfifilowych cieczy jonowych, które cechuje wysoka aktywność powierzchniowa oraz wysoka stabilność termiczna [7].