Marcin Gano *, Ewa Janus – Instytut Technologii Chemicznej Organicznej, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Prosimy cytować jako: CHEMIK 2016, 70, 9, 503–508
Pośród wielu możliwych zastosowań cieczy jonowych, stosowanie ich jako rozpuszczalników w syntezie organicznej i katalizie, w miejsce popularnych rozpuszczalników, jest szczególnie interesujące i przynosi wielokrotnie korzyści, w postaci zwiększenia wydajności, szybkości reakcji, selektywności, a także stwarza możliwości odzyskiwania i ponownego użycia zarówno cieczy jonowej, jak i katalizatora. Asymetryczna synteza jest jednym z ważniejszych obszarów chemii organicznej i w tym względzie chiralne ciecze jonowe stanowią ciekawą alternatywę dla chiralnych rozpuszczalników [1]. Oprócz nielotności i niepalności, ciecze jonowe charakteryzuje wysoki stopień uporządkowania, a specyficzne oddziaływania, w tym wiązania wodorowe i oddziaływania van der Waalsa z substratami, znacząco mogą wpływać na stan przejściowy reakcji. W przypadku zastosowania chiralnych cieczy jonowych, można więc oczekiwać przekazania chiralności na substraty.