Metody identyfikacji miejsc aktywnych w kompleksach białkowych
TAMULEWICZ A., TKACZ E.

Proszę cytować jako: CHEMIK 2015, 69, 6, 327–334

Energia na powierzchni kompleksów białkowych nie jest jednorodnie rozłożona. Niektóre reszty aminokwasowe – zwane miejscami aktywnymi lub hotspotami – mają największy wkład w energię wiązania. Mogą one zostać wyznaczone eksperymentalnie za pomocą kosztownych i czasochłonnych technik biologii molekularnej lub też metod obliczeniowych, które pozwalają znacznie szybciej i z zadowalającą dokładnością przewidzieć reszty tworzące miejsce aktywne. W pracy dokonano przeglądu metod identyfikacji miejsc aktywnych w kompleksach białkowych oraz porównano ich efektywność.

Słowa kluczowe: interfejs, hotspot, miejsce aktywne

Czytaj więcej w pliku PDF